Czy sztuczne narządy staną się alternatywą dla transplantacji w przypadkach nieodwracalnego uszkodzenia ludzkich organów

Czy sztuczne narządy staną się alternatywą dla transplantacji w przypadkach nieodwracalnego uszkodzenia ludzkich organów.

PROWADZĄCY: prof. dr hab. n. med. Lidia Hyla-Klekot

Jednym z nadrzędnych celów medycyny jest ratowanie i przedłużanie ludzkiego życia. W przypadku nieodwracalnego uszkodzenia  ludzkich narządów w następstwie ciężkich chorób, jedyną opcją terapeutyczną jest przeszczep organu. Transplantologia jest jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin współczesnej medycyny. Nieodwracalnie uszkodzone serce, nerki, wątrobę czy trzustkę, można zastąpić narządem pobranym od drugiego człowieka- dawcy. Ograniczeniem tej metody jest ogromna dysproporcja między liczbą oczekujących na nowy narząd pacjentów, a liczbą potencjalnych dawców. Po przeszczepieniu narządu, chory musi do końca życia, otrzymywać leczenie immunosupresyjne, zapobiegające odrzuceniu narządu. Leczenie to obarczone jest szerokim spektrum działań ubocznych działań ubocznych. Dlatego też współczesna nauka poszukuje innych rozwiązań. Na ogromną skalę prowadzone są prace nad stworzeniem sztucznych narządów, narządów, narządów biohybrydowych, narządów drukowanych w technologii 3D. Jak daleko jesteśmy od wyprodukowania sztucznego serca, małej przenośnej sztucznej nerki, czy sztucznej trzustki dla chorych na cukrzycę? Wydaje się, że bardzo blisko.